Torgeir Waldemar (Nor) support act Dries (B) Singer-songwriter De Wildeman Herent (18-01-2019) reporter & photo credits: Freddie info club: De Wildeman info band: Torgeir Waldemar - Dries booking: Salmon Bookings © Rootsville 2019

Vorig jaar kreeg in de bus de nieuwste EP "Jamais Vu" (album report) van de Noorse singer-songwriter Torgeir Waldemar. Voor mezelf een eerste kennismaking met deze man uit het hoge Noorden en zo had ik in 2014 dus zijn goed ontvangen debuutalbum gemist. In 2017 bracht deze moderne troubadour "No Offering Borders" uit en nam zo misschien wel definitief afscheid van zijn verleden als rockgitarist. In het zog van deze "Jamais Vu" vinden er in ons land enkele concerten plaats en trok ik op vrijdagavond richting "De Wildeman" in Herent. Niet enkel zijn muziek maakte me nieuwsgierig maar ook zijn fotogeniek uiterlijk, alsof de "Noormannen" terug hun intrede doen.

Hier in "De Wildeman" kan Torgeir beroep doen op een support act en dit is niemand minder dan Dries. Dries Bongaerts zag ik al meerdere keren aan het werk en de laatste ontmoeting was vorig jaar op "Duvel Blues". Deze double bill werd mogelijk gemaakt door de bezieling en drijfkracht van Jan van "Salmon Bookings".

Dries debuutalbum "For The Light in Thy Heart" als solo artiest werd laaiend onthaald en de vergelijkingen met Townes Van Zandt, Ry Cooder of Bob Dylan vlogen door de lucht. Deze nog ongeslepen diamant brengt folk blues die je tot in het binnenste van je wezen komt te raken. Uiteraard staat zijn debuutalbum centraal tijdens dit optreden. Wat ook simultaan loopt tijdens dit concert is een met respect gevulde zaal waar elk kuchje, iedere vorm van conversatie uit den boze is. Zijn bijzonder melancholische folk doet je onmiddellijk denken aan het groene eiland en ook Dries z'n klankkleur heef raakpunten met Ierland.

Nummers als "In The Heart Of Another", "Money" en "I Came To Love Her" maken dat je niets dan bewondering kan uiten voor dit uitzonderlijk talent. Sterk bovendien is dat hier enkel eigen originals ten gehore worden gebracht. Nummers die zo goed als stuk bij stuk als pareltjes kunnen worden gecategoriseerd. Nummers die je door de diep rakende lyrics je alles in je gedachten doet beleven. Zo voel je ondanks de bijna winterse temperaturen bij het nummer "The Morning Sun" onherroepelijk de warmte van de zon en doet dit bij sommigen zelfs een glimlach verschijnen.

"Water & Wine" is een nummer dat het niet tot op "For The Light in Thy Heart" bracht maar meer dan waarschijnlijk op zijn volgende album zal verschijnen. Het meest bluesy moment van de avond. Dan toch tijd voor een cover! Dries gaat grasduinen in het repertoire van de Australische C.W.Stoneking en krijgt het met diens Hokum bluesje "Talkin' Lion Blues" zelfs zo ver dat de ganse zaal gaat mee jodelen. Een prachtig en bijzonder warm moment. Als bisser brengt Dries het afsluitende nummer uit zijn album, "Blind As I Am" en doet me eraan denken dat ik morgen deze "For The Light in Thy Heart" terug binnen handbereik zal leggen. Respect!

Na een moment voor de merchandising is het stilaan tijd voor de Noormannen. Torgeir Waldemar bracht drie kompanen mee uit het hoge noorden en wordt zo versterkt door een bassist, een orgel en drums. Om niet te bruusk te ontwaken uit de akoestische roes waar Dries ons had in doen vertoeven begon ook Torgeir Waldemar er hier aan met twee akoestische folk nummers zoals "Falling Rain".

Met het opkomen van de band werd het dan ook plots iets totaal anders. Het was de "orgelman" die op zijn harmonium de aanzet gaf voor een waanzinnige en indrukwekkende intro. Ook Torgeir begon met het experimenteren van zijn pedals en gitaar en dat leverde meteen een hallucinante soundscape op alsof de trollen en andere mythische wezens vanuit de fictie naar de realiteit kwamen te herrijzen. Magistraal mooi deze "Across The River".

Met een nummer als "Sylvia" kan Torgeir Waldemar zijn verleden als rockgitarist niet meer blijven wegsteken en weten we met zekerheid dat zijn ispiratie werd gehaald bij Neil Young & Crazy Horse. Zowel de intro's als de outro's spelen een grote rol in de nummers van deze moderne troubadour die perfect folk weet te integreren in zijn rock gevoel. Zelfs het waanzinnige interludium met als instrument in de spotlights een "zaag" deed ons met weemoed terugdenken aan de succesjaren van een Guy Forsyth.

Stuk voor stuk brengt Torgeir nummers waarbij zowel tekstueel als muzikaal bijzonder goed is over nagedacht wat ook voor de niet-liefhebbers van de stevige elektro folk toch een zucht van bewondering doet ontstaan. Ook de banjo is hem niet vreemd bij het spelen van een heuse worksong. Met het a capella gebrachte "I See The End" is meteen ook zijn passage in "De Wildeman" een feit. Ook al was dit voor Torgeir Waldemar zijn eerste Belgische tour toch is dit zonder meer een aanrader wanneer deze Noorman nog eens naar onze contreien komt af te zakken...en breng die andere trollen dan ook maar terug mee...